Her olayda olduğu gibi Can Tanrıyar-Petek Dinçöz konusunda da tarafsız olmayı hedef edinen Uçankuş olarak, Milliyet yazarı Ali Eyüboğlu’nun özellikle de hem Can Tanrıyar’ı, hem de Petek Dinçöz’ü hedef alan yazısını aynen yayınlıyoruz:
PETEK Mi HAKLI YOKSA CAN MI?
Son günlerde kullanılan sözcükler, kurulan cümleler değişse de; özünde Petek Dinçöz’le Can Tanrıyar olan o kadar çok soruyla muhatap oldum ki! “Sen bilirsin, Petek Dinçöz’ün Can Tanrıyar hakkında söyledikleri doğru mu? Hangisi haklı?” Yandex miyim, nereden bileyim?
Şaka bir yana; olay bu noktaya gelmişse; taraflardan birinin yüzde yüz ‘suçlu’, diğerinin ‘tamamen masum’ olması imkansız.
Yazdıklarımı takip edenler bilir, kişiler arasındaki ‘çok özel’ konulara girmemeye özen gösteren biriyim. Ancak işin içine ‘kadına şiddet’ iddiası girmişse, durum ‘özel’den çıkar ‘kamu meselesi’ haline dönüşür.
Petek Dinçöz’ün Petek Dinçöz olmasında Can Tanrıyar’ın etkisi hepimizin malumu... Bu Tanrıyar’a Dinçöz’e karşı şiddet uygulama hakkını verir mi?
Şayet Tanrıyar, Dinçöz’ün iddia ettiği gibi ona şiddet uygulamışsa yaptığı insanlık ayıbı... Bunu yıllarca sineye çekip, şimdi konuşması da Petek Dinçöz’ün yanlışı... Tanrıyar’dan ayrıldın, üstüne evlilik planları yaptığın başka bir ilişki yaşadın, o da bitti, çıkıp şimdi konuşuyorsun yıllar önce gördüğün şiddetle ilgili. O zaman aklın neredeydi?
Can’dan ilk dayak yediğinde karakola gitseydin, iş bu noktaya gelir miydi?
Bir zamanlar aynı yastığa baş koyan, ‘dünyanın en büyük aşkı’nı yaşayan, birbirlerini koyacak yer bulamayan Dinçöz’le Tanrıyar’ın bu noktaya niye geldiklerini anlayabilmek için ilişkinin nasıl bir zeminde başladığına da iyi bakmak lazım.
Can Tanrıyar, önce Ebru Yaşar, ardından Petek Dinçöz’le birlikte olmaya başladığı dönemde Şafak Tanrıyar’la evliydi.
İki çocuk annesi Şafak, yuvasını kurtaramadığı gibi genç yaşta kanserden öldü.
Kemoterapi gördüğü günlerde Akmerkez’de karşılaşmıştım Şafak Demircioğlu ile... O gün ettiği beddualar dün gibi aklımda.
O yüzden inancım o ki, ah alan insanlar için ‘cehennem’in şubeleri var bu dünyada... Ne demişti ‘üstad’: “Allah, yarına bırakır, ama yanına bırakmaz.”
