Bu renk, Oregon Üniversitesi’nde bir kimyagerin laboratuvarda “manganez oksit” ile diğer kimyasalları karıştırıp 1200 dereceye kadar ısıtması sırasında ortaya çıktı.
Bilim her gün yeni bir teknolojik gelişmeyle, tedavisi imkânsız hastalıklara yöntemler üretmekle, uzay boşluğunda tansiyon yükseltici keşiflerle aslında “Mümkün değil” dediğimiz birçok “imkânsızı” gerçeğe dönüştürmekle meşgul.
Harvard Sanat Müzesi’nde 1900’lü yılların başından bu yana toplanan 2 bin 500 çeşit pigment (renk) tüpler içerisinde saklanıyor ve bu koleksiyon dünyada var olan bütün renkler (ve tonları) olarak kabul ediliyordu. Bu renklerin ne kadar detaylı olduğunu anlatmak için bir örnek vereyim: Koyudan açığa her türlü tonu bulunan sarı renginden bir tanesi, kolay kolay renkleri karıştırarak elde edilebilecek türden değil. Rengin adı: “Hint sarısı.” Pigmentin elde edildiği kaynak ise çok ilginç: Sadece mango ağacı yaprağı yiyen inek idrarı!
Şimdi bu koleksiyona yeni bir renk daha eklendi. Bu renk, Oregon Üniversitesi’nde bir kimyagerin laboratuvarda “manganez oksit” ile diğer kimyasalları karıştırıp 1200 dereceye kadar ısıtması sırasında ortaya çıktı. Renk mavi ile mor arasında, son derece parlak ve dikkat çekici bir tonda. Adı ise (nasıl okunduğunu bilmiyorum): “YlnMn blue!”
Bu renk aslında 2009 yılında bulunmuş, büyük uğraşlar sonucunda yeni bir renk olduğu kabul edilerek 2015’te Journal of the American Chemical Society Dergisi’nde yayımlanmış ve nihayet geçen hafta “boya” olarak piyasaya sürülmüş.
Ek bilgi: Bu tür pigmentler genelde müzelerde hasar gören sanat eserlerinin tamiri sırasında (orijinalinden ayırt edilmeyecek tonlar seçilerek) kullanılıyor.
